W założeniu Internet powinien być dla dzieci szansą edukacyjną. Widząc siedzące dziecko przed monitorem komputera uważamy, że jest w pełni bezpieczne, bo przecież jest w domu… Jednak patologie życia codziennego trafiają również do świata wirtualnego.
Marc Prensky, pisarz i konsultant w dziedzinie edukacji, w 2001 r. opublikował głośny artykuł „Cyfrowi Tubylcy i Cyfrowi Imigranci”, dzieląc użytkowników Internetu na dwie grupy- przedstawicieli dwóch różnych ras, którzy nigdy się „nie spotkają”. Cyfrowi Tubylcy to ci, którzy wychowują się w Erze Cyfrowej od kołyski. Młodsze pokolenie- aktualni uczniowie, dorastało wśród nowoczesnych technologii – komputerów, odtwarzaczy mp3, telefonów komórkowych, Internetu, telewizji satelitarnej. To istotna część ich życia. Cyfrowi tubylcy - od rocznika 1980 w górę - odruchowo zaglądają do Google, zamiast do biblioteki. Znajomych poznają w Internecie. Do 18. roku życia spędzają średnio 10 tys. godz. na grze w gry komputerowe, 20 tys. godz. na oglądaniu telewizji i mniej niż 5 tys. na czytaniu książek. Cyfrowi Imigranci: komputer wkroczył w ich życie dopiero, kiedy dorastali lub już byli dorośli. W Polsce największa grupa (39 proc.) nauczycieli mieści się w przedziale 39–47 lat, co klasyfikuje ich bezpośrednio do grupy cyfrowych imigrantów. Ludzie ci dorastali w czasach, kiedy najważniejsze były społeczne interakcje, dlatego lepiej odczytują emocje, są bardziej metodyczni, obowiązkowi i dokładni.Off-line przegrywa z on-line
W nowoczesnym świecie konieczny jest zupełnie inny niż dotychczasowy sposób myślenia i rozumowania. Dziś wszelka wiedza jest natychmiast i niemal w każdej formie dostępna. Nie ma tajemnic z tzw. dorosłego świata. Nie ma przewagi dorosłych z powodu większego doświadczenia. Dzieci, w życiu codziennym ograniczane są niezliczoną ilością nakazów i zakazów. Obcując z komputerem doświadczają uskrzydlającego uczucia bycia panami sytuacji. Bycie on-line daje młodemu internaucie poczucie bezpieczeństwa, swobody działania wynikające głównie z jego anonimowości. Możliwość bezpośredniego kształtowania rzeczywistości, budowania kontaktów, przeżywania najniebezpieczniejszych przygód - to tylko nieliczne powody, dla których użytkownik cyfrowych technologii czuje się „władcą świata” i dla których off- line często przegrywa z on-line.
Współwychowanie
Dziecko buduje swoją społeczną i osobistą tożsamość nie tylko w różnych kręgach środowiskowych, ale również poprzez media, a konkretnie nowoczesne technologie elektroniczne.
PSYCHOLODZY ALARMUJĄ: DALEKO IDĄCE WSPÓŁWYCHOWANIE DZIECKA PRZEZ MEDIA JEST NIEBEZPIECZNE. Nowoczesne, interaktywne technologie, w większości wykorzystywane w grach komputerowych, są w stanie dostarczyć niezwykle angażujących doznań. Może to pomagać w rozwoju szerokiego zakresu umiejętności. Jednak z drugiej strony – realizm ten tworzy nowe zagrożenia - uzależnienie dzieci. Dorośli opiekujący się dziećmi i odpowiedzialni za ich wychowanie i edukację powinni kształcić cyfrowe obywatelstwo, czyli uczniów o postawach pozwalających na odpowiedzialne i aktywne korzystanie z sieci, mediów i technologii cyfrowych.
Agresja elektroniczna, sexting (rozsyłanie telefonem swoich nagich zdjęć), hikikomori (syndrom skrajnego wycofania społecznego) to tylko niektóre zjawiska związane z cyfrową rzeczywistością. Tak naprawdę to „płaszcze” okrywające głęboko upchnięte zaburzenia emocjonalne, urazy psychiczne, brak więzi z najbliższymi, brak akceptacji, uznania, niedostrzeganie potrzeb – jednym słowem – wołanie o uwagę rodzica, opiekuna, nauczyciela.
Autorką artykułu oraz inicjatorem cyklu konferencji jest Jadwiga Radwańska – z wykształcenia pedagog, audytor, menedżer, coach biznesu, dydaktyk medialny. Prelegentka wielu krajowych konferencji z zakresu problematyki interwencji kryzysowej, agresji, przemocy. Specjalistka prowadząca warsztaty z menedżerami, pedagogami i rodzicami w całym kraju. Autorka książki „Czas na feedback dla oświaty”, przeznaczonej szczególnie dla środowisk nauczycielskich. Poruszający problem potrzeby okazywania szacunku i bycia szanowanym oraz roli rzeczywistości oświatowej w życiu. Książka odpowiada na pytanie, w jaki sposób szkoła może dostrzec w uczniu człowieka.
Kiedy i jak rozpoznać problem? Zapraszamy rodziców, nauczycieli i wychowawców do udziału w cyklu konferencji „Wirtualna rzeczywistość dzieci i młodzieży. W poszukiwaniu substytutów miłości, szacunku i więzi”. Podczas spotkania poruszony zostanie problem bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w Internecie oraz kwestie postawy dorosłych i wychowawców wobec szans i zagrożeń płynących z wirtualnego świata . Szczegóły dotyczące terminów i miejsc konferencji odnajdą Państwo 1 sierpnia na stronie internetowej www.dzieciwnecie.edu.pl
Link do strony artykułu: https://ww.wirtualnemedia.pl/centrum-prasowe/artykul/wirtualna-rzeczywistosc-dzieci-i-mlodziezy